سلام. عنوان این پست را مصرعی از شعر شهریار قرار دادم که بی مناسبت با حال و احوال اینروزهایمان نیست. البته بلانسبت خیلی از دوستان و تهرانیهای عزیز که از بعضی از جماعت از بد روزگار پررنگ جامعه جدا هستند. من به استناد پسوندم و ریشه خانوادگی ام با افتخار یک "دهاتی"ام . هر چند در روستا نه بدنیا آمده ام و نه بزرگ شده ام و نه کشاورزی بلدم. اما خودم را از این قشر و جماعت زحمتکش جدا نمی دانم. همان دهاتی ای که به تجربه هر وقت اوضاع اقتصادی اش به واسطه بی مهری و بی حال همه ی ما خوب است، اما...
الا تهرانیا انصاف می کن
بهار بهار هنوز هم آشنایی
ام ,بی ,جماعت ,جدا ,دهاتی ,بلدم ,و نه ,ام و ,اما خودم ,بلدم اما ,کشاورزی بلدم
درباره این سایت